به گزارش کوله بار مازندران، راهیان نور، راهی پر از نور که عاشقان را جذب می‌کند، پیر و جوان، مرد و زن، افرادی را به عنوان زائر و یا افرادی را به عنوان خادم شهدا، مانند احمدعلی نشاگران و همسرش طاهره نجف‌زاده، این زوج ساروی سال‌هاست در اردوهای راهیان نور در خرمشهر، آبادان و دیگر مناطق عملیاتی در اسکان و تغذیه زائران به آنان خدمت‌رسانی می‌کنند و امسال نیز در اردوگاه شهید جعفرزاده اندیمشک برای زائران کاروان‌ها غذا پخت کرده‌اند.
از امدادگری در بیمارستان صحرایی اندیمشک تا آشپزی در اردوگاه شهید جعفرزاده
البته حضور این زوج فقط در اردوهای راهیان نور نبوده است و رشادت و ایثارگری آنها به سال‌های دور و دوران جنگ بر می‌گردد، احمدعلی نشاگران ۴۸ ماه و ۲۴ روز در مناطق جنگی حضور داشته و خود نیز در دفاع از وطن جانباز شده است، بعد از جنگ همه ساله در خدمت شهدا بوده و با کاروان راهیان نور به مناطق عملیاتی رفته است.
در این دوره از راهیان نور این زوج در اردوگاه شهید جعفرزاده اندیمشک از زمان نماز صبح که بیدار می شدند تا نیمه‌های شب در آشپزخانه اردوگاه برای پخت غذا و خدمات‌رسانی به زائران شهدا بدون هیچ خستگی، در تکاپو بودند و علت این شادابی را هم عاشقی می‌دانند، می‌گویند عاشق خدا و شهدا که باشید خستگی معنایی ندارد.
برای کاروان راهیان نور خالصانه قدم بر می‌داریم
احمدعلی نشاگران می‌گوید: فکر می‌کنم که در جنگ کم گذاشته‌ام و اینگونه می‌خواهم کم کاری خود را جبران کنم، پس از جنگ بیشتر حضورم در اردوهای راهیان نور سطح کشوری و در خرمشهر و آبادان بوده است، روزانه تا ۲ هزار نفر را تغذیه و اسکان می‌دادیم، وقتی گفتند که برای اردوگاه شهید جعفرزاده اندیمشک نیاز به آشپز دارند، به این اردوگاه آمده‌ایم و توفیق پیدا کردیم که در خدمت زائران مازندرانی باشیم.
از امدادگری در بیمارستان صحرایی اندیمشک تا آشپزی در اردوگاه شهید جعفرزاده
وی که اربعین سال گذشته نیز در موکب صاحب الامر در کربلا، برای ۹۰۰ نفر در روز، پخت غذا داشته است، بیان می‌کند: به فرموده رهبر معظم انقلاب خدمت کردن برای شهدا کمتر از شهادت نیست و لبیک گویی به فرمایشات رهبر وظیفه ماست، کسی که خود را دلسوخته انقلاب، نظام و ارزش‌های انقلاب می‌داند به شهدا خدمت می‌کند.
سرآشپز اردوگاه شهید جعفرزاده اندیمشک می‌گوید: طی مدتی که اینجا هستم افراد زیادی تماس می‌گیرند و درخواست دارند که بیایند و خدمت کنند و این سعادت نصیبشان شود، این امر نشان می‌دهد که انگیزه برای خدمت به شهدا وجود دارد.
از امدادگری در بیمارستان صحرایی اندیمشک تا آشپزی در اردوگاه شهید جعفرزاده
نشاگران به گفته خودش از آشپز‌های خبره استفاده می‌کند تا غذا خوشمزه و با کیفیت شود، غذاهای محلی مازندرانی با چاشنی‌های محلی که حتی زائران استان‌های دیگر هم از خوشمزگی غذاهایش تعریف می‌کنند.
وی که حال و هوای جنگ در این مناطق برایش تداعی می‌شود، می‌گوید: توصیه می‌کنم که مردم حداقل برای تفریح هم که شده و به نیت سفر سیاحتی به این مناطق بیایند، بعد از این سفر متوجه این می‌شوند که رزمندگان ما چه ایثارگری‌هایی کردند، همین که یک بار بیایند یقینا دگرگون می‌شوند.
این جانباز ساروی بیان می‌کند: ما اصلا خستگی نداریم چون به نیت و برای شهدا آمده ایم، وقتی برای کاروان راهیان نور خالصانه قدم بر می‌داریم هیچ خستگی در کارمان احساس نمی‌کنیم.
کسی که عاشق نباشد نمی‌تواند در این راه قدم بردارد
طاهره نجف‌زاده همسر سرآشپز اردوگاه شهید جعفر زاده اندیمشک نیز که در این اردوگاه برای زائران راهیان نور غذا پخت می‌کرد، می‌گوید: قبل از این هم ۱۵ بار در خرمشهر و آبادان برای خدمت رسانی به زائران حضور پیدا کرده ام، کار برای شهدا خستگی ندارد و این کار را هرچقدر هم که کوچک باشد برای آخرت و اعمال خودمان ذخیره می‌کنیم.
البته تجربه حضور طاهره نجف‌زاده در مناطق عملیاتی به سال ۶۱ بر می گردد، آنها ۵ خواهر و دو برادر بودند، او و خواهرانش به عنوان امدادگر در پایگاه شکاری دزفول و بیمارستان صحرایی اندیمشک به رزمندگان خدمت‌رسانی می‌کردند و یکی از برادرهایش در سال ۶۳ به شهادت رسید.
وی با بیان اینکه وظیفه ما در برابر شهدا سنگین است، می‌گوید: با حجابمان، با نماز خواندن با زائر شهدا بودن می‌توانیم راه شهدا را ادامه دهیم، تمیز کردن و شستن ظرف‌ها و آشپزی در اردوگاه برایم افتخار بوده و خوشحالم که در این مکان مقدس حضور پیدا کردم.
نجف‌زاده بیان می‌کند: ما برای رضای خدا کار می‌کنیم کسی که عاشق نباشد هیچ وقت نمی‌تواند در این راه قدم بردارد، ما عاشق خدا و شهدا هستیم.
ثبت دیدگاه